Werken in de buitenlucht

Ik heb een gesprek met Ate Postma, een man van rond de veertig. Hij is blij met de keuze die hij ruim een jaar geleden heeft gemaakt: werken in de buitenlucht. Tot dan toe had hij zo’n 15 jaar veelal computerwerk gedaan, de laatste 13 jaar bij een auto-exportbedrijf. De hele week tussen vier muren, terwijl hij eigenlijk een enorme liefhebber is van natuur, de wind, de zon, de regen. Een paar jaren geleden kwam hij erachter dat de klachten die hij had aan zijn arm, nek en schouder (KANS of RSI (repetitive strain injury) niet meer overgingen én dat hij niet meer kon groeien bij zijn werkgever samen hét juiste moment bepaalden om een loopbaanswitch te maken. Ik heb hem toen gecoacht om deze stap te gaan zetten. Hij kreeg veel om over na te denken en moest in actie komen, de wereld van werk in de buitenlucht gaan verkennen en zijn netwerk vergroten. In weekenden ging hij helpen bij een kennis op het land en ontdekte dat hij daar zijn beroep van wilde maken.

Geen ervaring

Hij nam contact op met detacheringsbureaus voor banen in land- en tuinbouw, groenvoorziening, grond etc. en kreeg te horen ‘je hebt helemaal geen ervaring’. Wát een teleurstelling. In een huis-aan-huis-blad zag hij een poos later een advertentie van een detacheringsbureau dat op zoek was naar een tractorchauffeur voor een opdrachtgever. Hij deed een nieuwe poging en bij dit bureau waren ze wel in hem geïnteresseerd. Ervaring vonden ze minder belangrijk en dat hij het ervoor over had om met een lager salaris dit werk te gaan doen vonden ze lovenswaardig. Er zou toen een gesprek gaan plaatsvinden met de opdrachtgever maar hij hoorde niets meer. Na maanden besloot Ate zelf naar het bedrijf te gaan op een zaterdag. Er lag sneeuw en Ate dacht dat het wel een goed moment was om de man te treffen. ‘Dat doe je goed’ zei hij. Een bak koffie en drie kwartier later was er een mooi gesprek geweest. De man vond Ate gemotiveerd omdat hij zijn zekerheden wilde loslaten en dat zelfs minder verdienen geen probleem was. Hij zei ‘als jij dat zó graag wilt, dan moeten we dat voor elkaar zien te krijgen’. Toen ging alles in een sneltreinvaart en werd een paar dagen later al gesproken over een contract. Ate heeft goed afgerond bij het bedrijf waar hij werkte en tot op de dag van vandaag komt hij daar nog over de vloer. Ze hadden begrip voor zijn keuze.

Vertrouwen

Als tractorchauffeur vervoert hij nu zand, puin, grind naar of van bouwplaatsen. Soms dichtbij, soms ver weg. Het is zeer afwisselend werk en ’s ochtends in alle vroegte met de tractor op pad naar een klus geeft hem veel voldoening. Zijn baas geeft hem het vertrouwen om met groot materieel te werken. Hij rijdt bijv. ook op een tractor met kieper die 3 meter breed, 3.5 meter hoog (hij kijkt bovenop de cabine van een vrachtwagen) met een totale lengte van zo’n 15 meter. Tijdens het werk komt hij met allerlei mensen in contact. Er is wel een nadeel: hij maakt vaak lange dagen, moet ’s ochtends vroeg op en dus vroeg naar bed, zodat hij weinig aan de avonden heeft. En dat terwijl hij ook graag in zijn eigen tuin werkt en zelfs plannen heeft om een grotere tuin te gaan runnen op natuurbasis.

Kruiwagens benutten

De boodschap van Ate aan de lezer is dat wanneer je wat anders met je werk wilt, je zelf in actie moet komen. Het is moeilijk om het alleen te doen. De loopbaancoach weet hoe en waar je moet zoeken en geeft je zetjes om ‘kruiwagens’ te benutten of een netwerk op te bouwen. Je weet zo waar je je op moet richten en zo wordt het echt duidelijk waar je naar op zoek bent.

Helemaal in mijn element

Als Ate terugdenkt aan de jaren dat hij op kantoor werkte en vergelijkt met de ervaringen van nu, dan had hij eerder de overstap moeten maken naar werken in de buitenlucht.’Als ik op een trekker rijd, dan ben ik helemaal in mijn element’.