Van manager naar scheidingsbemiddelaar

‘Mijn ouders zijn gescheiden toen ik achttien was. Nú zouden we het een vechtscheiding noemen. Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik een prettige jeugd heb gehad. Weinig ruzie, redelijk harmonieus. Dat mijn ouders scheidden kwam voor mij en mijn twee zusjes uit de lucht vallen. Ineens stonden mijn ouders als kemphanen tegenover elkaar. Omdat we bij mijn moeder woonden, zag ik vooral haar verdriet. Als kind brengt dat je in een loyaliteitsconflict. Ik heb lang het gevoel gehad dat ik op mijn moeder moest passen. Het contact met mijn vader is een tijd moeizaam geweest. Gelukkig kwam dat later goed. Met de scheiding van mijn ouders kwam er een bruut einde aan een schijnbaar gelukkige jeugd. Het heeft zijn sporen nagelaten. Een voorbeeld? Door de scheiding werd ons huis verkocht. Stond er ineens een grote container op de stoep, waarin mijn hele jeugd verdween. Ik heb niets meer uit die tijd. Van mijn kinderen wil ik daarom alles bewaren. Tekeningen, schriftjes, boeken. Ik kan niks wegdoen.

Ik heb jaren als manager voor een grote bank gewerkt. In de mallemolen van carrière maken verlies je uit het oog waar je gelukkig van wordt. Toen mijn man voor zichzelf begon, zag ik hoeveel plezier hij daarin had, en wat een gevoel van vrijheid het gaf. Dat wilde ik ook. Ik had al lang het gevoel ‘zoals mijn ouders zijn gescheiden, dat moet toch anders kunnen?’. Daarmee wilde ik aan de gang. Ook bij de bank heb ik altijd geprobeerd te kijken naar de mens achter de medewerker. Ik heb de knoop doorgehakt, de opleiding gevolgd en werk nu als scheidingsbemiddelaar. ‘Scheiden met begrip’ is de ondertitel van 2Divorce, waarbij ik franchisenemer ben. Dat streef ik na. Toen mijn ouders uit elkaar gingen, bestond er nog geen bemiddeling. Je nam allebei een advocaat en de scheiding werd geregeld. Een gang naar de rechter levert vaak twee verliezers op. Natuurlijk moet er een basis zijn om er samen uit te komen. Maar ik geloof oprecht dat afspraken die je maakt een langere houdbaarheid hebben dan wanneer de rechter wat oplegt. Zeker met kinderen is het beter met elkaar in gesprek te gaan. Je beëindigt immers je relatie, maar niet die met je kinderen. Een scheiding is een trieste gebeurtenis, ik zie het als mijn taak die tot een zo goed mogelijk einde te brengen. Mijn vader vindt het fijn dat ik doe waar ik blij van word. En dat hun scheiding uiteindelijk mijn leven deze draai geeft.”

met dank aan Daniëlla Elshof die dit interview heeft weergegeven.