Trek aan de bel, je kunt het niet alleen….

In de media wordt enorm veel geschreven en gepraat over het feit dat er een toename is van mensen met burn-out klachten. Er worden legio oorzaken genoemd, gelegen in de werksfeer, privésfeer of een combinatie daarvan. Als jij zelf in een situatie komt dat je overbelast, uit balans of uitgeput bent dan kun je de oorzaak meestal zelf wel zelf vinden, maar hóe je weer tot jezelf komt en je je accu weer kunt opladen is vaak erg lastig. Het kost veel tijd, heeft een negatieve weerslag op gezin, familie en/of collega’s en geeft veel verdriet en onzekerheid. Vroegtijdig bespreekbaar maken is de weg naar herstel.

Lichamelijke klachten

De lichamelijke klachten, zoals regelmatig hoofdpijn, slapeloosheid, hartkloppingen en moeheid worden door de ‘patiënt’ wel opgemerkt, maar niet altijd herleid naar overbelasting. Een paracetamolletje, een avond op de bank en heel hard proberen te ontspannen (wat natuurlijk niet lukt), een poosje niet sporten, afspraken met vrienden afzeggen of wat vroeger naar bed moet dan de oplossing zijn. Maar met een beetje pech worden de klachten nog erger. Want………je hebt juist de ontspanning van sport en sociale contacten nodig.

Mentale klachten

De mentale klachten, zoals dingen vergeten, jezelf en anderen vaker controleren, piekeren, somber worden en beren op de weg zien zijn klachten die er heel langzaam insluipen en eerder door anderen worden opgemerkt dan dat je ze zelf onder ogen ziet. Je wuift het weg met ‘smoesjes’ dat het ‘even druk’ is of dat het aan een ander ligt. Er komt dan misschien nog irritatie bij omdat je vindt dat de ander zich niet met jou moet bemoeien en dat je zelf wel weet hoe je je werk doet of je leven inricht.

Tranen

Het is mijzelf een aantal jaren geleden overkomen en ik probeerde de problemen te verbergen (slecht slapen, piekeren in de nacht, niet meer weten of ik wel of niet iets had gedaan). Totdat mijn tranen los begonnen te zitten bij gebeurtenissen waarbij ik normaal nooit zou huilen. Toen was het al te laat en had ik veel tijd nodig om mijn accu weer op te laden en mijn leven anders in te richten.

Collega’s moeten harder werken

‘Trek aan de bel’, maak je situatie bespreekbaar met iemand die je vertrouwt. Een vriend, familielid, huisarts of bedrijfsarts. Luister naar wat mensen om je heen over je zeggen of aan je vragen als ze merken dat het niet goed met je gaat. Als je gas terug neemt moeten je collega’s of partner misschien harder werken, maar het is nog erger als het onnodig lang gaat duren. Want als je eenmaal thuis zit dan is het lastiger en moet je de ‘put’ door.

Trek aan de bel, je kunt het niet alleen

Het is gemakkelijker gezegd dan gedaan, want misschien denk je dat je onmisbaar bent, of werk je in een ziek systeem waarin het moeilijk is om gezond te blijven. Of je financiële- of gezinssituatie is problematisch. Trek aan de bel, je kunt het niet alleen. Doe het snel, stap over schaamte of schuldgevoel heen. Als je het niet bespreekt gebeurt er niets en kun je ook niets oplossen. Geef toe dat het niet goed met je gaat, dan komt er vanzelf een opening. De omgeving kan je wellicht wel een oplossing aanreiken. Je bent niet de enige. Zelfs in de Tweede Kamer staan stress en werkdruk op de agenda, omdat er te veel Kamerleden in een burn-out raken. Ook zij hebben aan de bel getrokken en moeten met hulp van anderen hun leven weer op de rit krijgen.