Van ICT-projectmanager naar klokkenmaker

Een orkest van getik klinkt in het oude officiershuis van klokkenmaker Piet van Apeldoorn in Hardewijk. Lange slingers dansen loom onderin de kasten mee op het ritme van het echappement en hoge belletjes zingen de hele uren weg terwijl de verscholen koekoek zich laat aanmoedigen door het mechaniek. Met tweehonderd antieke exemplaren is Van Apeldoorns woon- en werkhuis eerder een galerie dan een winkel. ,,Mooi hè. De mooiste is van rond 1800; Amor met de toverlantaarn,” zegt hij met een lach tegen het vuurvergulde liefdesknaapje. ,,Een waar sieraad”.

Podium
Naast zijn werkplaats en de serre met alle mogelijke uurwerken richtte de ambachtsman in zijn woonkamer een podium in voor het ‘cultureel erfgoed’, zoals hij het noemt. ,,Dat is om de huiselijke sfeer in ere te houden.” Daarbij is het geen gewone handelswaar, meent hij. ,,Een klok is een combinatie van techniek en tijdsbeeld. Ze hebben ondanks de vele jaren verschil een gelijkende mechaniek, de kast daarentegen is tijdgebonden. Het verklapt zelfs veel meer over tijd dan je van een klok verwacht.”Langs de functionele reiswekkers, esthetische beeldpendules en skeletklokken die de techniek blootgeven, loopt hij naar een van zijn nieuwste aanwinsten. ,,Neem nou deze Steam Hammer uit 1880. De slinger gaat niet van links naar rechts, nee deze klok werkt met stoombewegingen en heeft walsen. Duidelijk gemaakt tijdens de industriële revolutie.”Hoewel zijn kennis anders doet vermoeden is de klokkenmaker niet opgegroeid met tandraderen, veren en wijzers. Pas in 2005 verruilde hij zijn ICT-wereld, werkdruk en hoge verdiensten voor ‘de tijd’. ,,Mijn vrouw gaf thuis gitaarles en miste collega’s. Ik was er juist aan toe alleen aan het roer te staan. De hectiek van het aansturen, budgetten en vage resultaten frustreerden me. Het was zo weinig tastbaar dat ik behoefte had aan een ambacht. Mijn vrouw ging voor de klas staan en ik zocht naar een klokkenmakerleermeester. Want klokken hadden al jaren mijn interesse.”

Magie
Als 7-jarige, op het moment dat zijn ouders even weg waren, werd hij al getrokken naar wat hij noemt ‘de magie van het tikken’. Inmiddels speurt de vakman een decennium naar zeldzame tijdduiders, die het verdienen om de tijdelijkheid te verslaan. In alle stilte restaureert hij de stukjes geschiedenis. ,,Rust en concentratie heb je nodig, want het kan maar één keer stuk. Als het gevoel er niet meer is, ik de passie niet meer voel, dan stop ik.” Op de vraag of hij niet bang is dat de nostalgische tijdmeter het verliest van het digitale tijdperk streelt hij toegewijd zijn meest geliefde pendule. ,,Zie hier de schitterende Eureka Clock. Dit soort klokken is tijdloos, toch?”

www. deklokkenmakervanapeldoorn .nl

met dank aan Christine van Ros, die dit verhaal heeft geschreven.