Afvinken

In een artikel in de regionale krant schrijft Bart van Eldert over het meten van werkbelasting. Dit is helemaal hot. Engelse onderzoekers hebben een druktemeter ontwikkeld: een warmtecamera die de gezichten van de medewerkers in de gaten houdt.  Maar er is nog iets interessants ontdekt door Amerikaanse businessexperts: bij toenemende stapels werk krijgen we last van een afvink-afwijking.  Ik zag opeens mijn actielijst voor me van een paar maanden geleden, voordat ik uitviel met burnoutverschijnselen. De manier van omgaan met dat actielijstje is net zoals Bart het schetst: ‘als er meer werk is, werken we sneller. Maar we gaan ook selecteren. En hoe drukker het is, hoe vaker we kiezen voor de makkelijke klussen die minder tijd kosten. Het tijdrovende hersenwerk laten we liggen. De voordelen zijn duidelijk: het management ziet prima presterend personeel. Medewerkers zijn blij dat ze een flinke lijst kunnen afvinken. Dat geeft ons positieve gevoelens, zagen de onderzoekers. Lekker gewerkt’

Tijdrovend hersenwerk

Wat er bij mij knaagde was dat er belangrijke vraagstukken in de organisatie bleven liggen, waar je tijdrovend hersenwerk voor nodig hebt. Maar drukte, de  actielijsten van mezelf en de collega’s zorgden ervoor dat we daar niet mee aan de slag gingen. De bewering van de onderzoekers is dat je juist wél het tijdrovende hersenwerk moet uitkiezen. Dat is goed voor de prestaties van de medewerkers op de langere termijn, en dus het bedrijf, en het zorgt ook voor de mogelijkheid om bij te leren. Minder afvinken en bezig gaan met de moeilijke klussen dat is wat ons gaat onderscheiden van de concurrent.

Moeilijke klussen

Het knagende gevoel dat ik had krijgt hiermee een verklaring. De tips van de wetenschappers neem ik graag ter harte: ‘praat over de afvinkafwijking. Maak samen een andere selectie, met ook wat moeilijke klussen erin. Of hak de moeilijke klus in lekker af te vinken stukjes. Een hele hijs, maar vast beter dan een hittecamera die op elk bureau de werkbelasting meet vlak voor de afvink-afwijking het hele bedrijf laat crashen’.

(met dank aan Bart van Eldert)